Η έμμονη ιδέα είναι σαν το ενοχλητικό κουνούπι που γυρίζει γύρω από το κεφάλι και δεν μπορείς να κάνεις τίποτα. Είναι έμμονη γιατί επιμένει να έρχεται ακούσια, χωρίς τη θέληση του ανθρώπου. Εμφανίζεται και δεν λέει να φύγει. Επαναληπτικά και ενοχλητικά στριφογυρίζει στο νου και προκαλεί μεγάλη ενόχληση και άγχος. Εμφανίζεται σε ανύποπτες στιγμές και μπορεί να καταστρέφει την ησυχία ή ευτυχισμένες στιγμές επηρρεάζοντας και τις σχέσεις με τους άλλους.
Ο άνθρωπος με έμμονες ιδέες δεν μπορεί να απαλλαγεί από αυτές. Τον κατακλύζουν. Έρχονται ακούσια και τον βασανίζουν. Νοιώθει αδύναμος να επιβληθεί σ'αυτές.
Οι έμμονες ιδέες εμφανίζονται συνήθως όταν ο άνθρωπος κανονικά θα ήταν ήρεμος. Π.χ. στο μετρό την ώρα που επιστρέφει ή πάει στη δουλειά του ή στο σπίτι του. Σε χρόνους χωρίς μία έντονη δραστηριότητα. Χρόνους που όλοι οι υπόλοιποι απολαμβάνουμε ίσως κι όλας γιατί παρέχουν μικρά διαλείμματα που ξεκουράζουν μέσα στην καθημερινότητα.
Έτσι, στρατηγικά ο άνθρωπος με εμμονές γίνεται υπερδραστήριος ώστε να μην έχει κενό χρόνο, χρόνο που αισθάνεται πολύ απειλητικά γιατί εμφανίζονται οι έμμονες σκέψεις. Επίσης αποφεύγει να μένει μόνος του κι επιζητά να είναι συνέχεια με κόσμο.
Σκέψεις, σκέψεις, σκέψεις, ο άνθρωπος νοιώθει πολλές φορές ότι θα λιώσει το κεφάλι του από την υπερβολική σκέψη. Δεν είναι επίσης λίγες οι φορές που η εξαντλητική ροή των σκέψεων και το άγχος που φέρουν προκαλούν πονοκεφάλους και ημικρανίες. Σκέψεις που φετιχιστικά επανέρχονται χωρίς να έχουν κάποια ωφέλεια, αφού στην πραγματικότητα δεν οδηγούν σε μία απόφαση, ή μία λύση.
Έτσι, ο άνθρωπος που υποφέρει από εμμονές δεν ησυχάζει ποτέ. Ακόμη κι ο ύπνος είναι συχνά διαταρραγμένος από σκέψεις που τρυπώνουν στο μυαλό και δεν λένε να φύγουν.
Και φυσικά αυτές οι σκέψεις είναι αρνητικές. Εμπεριέχουν ανησυχία και άγχος και γιαυτό είναι βασανιστικές. Δεν πρόκειται για ευφορικές σκέψεις που θα οδηγούσαν στην ψυχική ανάταση.
Οι έμμονες ιδέες είναι σύμπτωμα άγχους και εσωτερικής σύγκρουσης. Ακριβώς επειδή προκύπτουν από μία εσωτερική σύγκρουση, έχουν καταχωρυθεί ως σύμπτωμα της ιδεοψυχαναγκαστικής νεύρωσης. Και πολλοί άνθρωποι γύρω μας υποφέρουν καθημερινά από τέτοια συμπτώματα, τα οποία διστάζουν να τα επικοινωνήσουν με το περιβάλλον τους, γιατί καταλαβαίνουν ότι υπάρχει μία υπερβολή, κάτι το παράδοξο σε αυτό που τους συμβαίνει.
Ο οργανισμός καταπονείται πολύ από αυτή την εξάντληση ενέργειας και το άτομο νοιώθει συνεχώς κουρασμένο. Γίνεται ευάλωτο σε κρυώματα και ιώσεις γιατί έχει εξασθενηθεί ο οργανισμός αφού δεν ξεκουράζεται ποτέ ή σπάνια, εξαιτίας των εμμονών.
Εκτός από το ότι χαλούν την ησυχία του, χαλούν και τη χαρά του. Επιδρούν στην σχέση με τους συντρόφους, στην σχέση με τη δουλειά, με τα παιδιά κλπ. Επίσης, αποτελούν ένα βασικό εμπόδιο στην δημιουργικότητα. Κι αυτό γιατί δεν υπάρχουν αποθέματα, δεν υπάρχει ελεύθερος ψυχικός χώρος για την έμπνευση και τη δημιουργία.
Μπορεί να είναι το μόνο σύμπτωμα ή να συνοδεύει κι άλλα, όπως π.χ. κρίσεις πανικού.
Είναι πραγματικά κρίμα να καταστρέφεται η ζωή από εμμονές και η ψυχοθεραπεία είναι απαραίτητη.
Οι εμμονές όπως και κάθε άλλο σύμπτωμα στηρίζονται σε ένα κρυφό περιεχόμενο που χρειάζεται να ανακαλύψει ο άνθρωπος που υποφέρει για να μπορέσει να ελευθερωθεί. Κάθε εμμονή έχει ένα δικό της περιεχόμενο που μας δείχνει τον δρόμο προς τα πού να κινηθούμε κατά την ψυχοθεραπεία.
Προχωρώντας στην θεραπευτική διαδικασία βλέπουμε σταδιακά να εξαφανίζονται οι εμμονές και το άτομο όλο και πιο ελεύθερο να απολαμβάνει την ηρεμία αλλά και στιγμές χαράς που ως τότε ήταν ανύπαρκτες ή εξαιρετικά σπάνιες.
